نقد فیلم آتابای؛
سال‌ها تجربه بازیگری در سطح اول سینمای ایران، تا به امروز نتوانسته بود از نیکی کریمی چهره یک فیلمساز جدی و مهم بسازد؛ اما پس از چند تجربه نسبتا ناموفق، «آتابای» باعث می‌شود بتوانیم کریمی را در مقام کارگردان هم جدی بگیریم. «آتابای» اگرچه در طراحی بزنگاه‌های شعاری مدافع زنان و ژست‌های روشنفکرانه‌اش با فیلم‌های قبلی نیکی کریمی شباهت دارد، اما چه از نظر فرم و چه به لحاظ مضمون و محتوایش، اثری کاملا متفاوت و گامی رو به جلو در کارنامه اوست؛ هرچند که...
نقد فیلم خورشید ساخته مجید مجیدی؛
پدوازده سال منتظر ماندیم برای بازگشت یکی از بهترین کارگردان‌های تاریخ سینمای ایران به همان سبک محبوبش که با فیلم‌هایی همچون «رنگ خدا»، «بچه‌های آسمان» و «آواز گنجشک‌ها» در خاطر عموم مردم جاودانه شده‌اند. در تمام این سال‌ها، خیلی‌ها از مجیدی قطع امید کرده بودند و بعید به نظر می‌رسید دوباره فیلمی، حتی شبیه آن آثار اصیل، روی پرده‌های نقره‌ای این کشور به نمایش درآید. او اما، حالا با اثر تازه‌اش که در کم‌هیاهوترین حالت ممکن تولید شده، دوباره در قامت یک غول فیلمسازی از جای برخاسته و نوید ظهور سینمای خلاقانه، هنری و بیزار از تقلیدش را فریاد می‌کند...
جهش ناکافی تا سطح متوسط
به اندازه دو فیلم سینمایی بلند زمان لازم بود تا برزو نیک‌نژاد، به عنوان فیلمساز خوش ذوق و قابل احترامی که عمده شهرتش را مدیون تلویزیون است، به لحن و سبک جدیدی که برازنده سینمای ایران و متناسب با بخش سودای سیمرغ جشنواره فیلم فجر باشد، دست پیدا کند. نیک‌نژاد پس از ساخت دو فیلم طنز در سینما، به نام‌های «زاپاس» و «لونه زنبور»، حالا در فضایی جدی‌تر با فیلم تازه‌اش «دوزیست» به کارزار فجر وارد شده و در توانسته، ضمن استفاده از...
نقد فیلم خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا؛
تازه‌ترین ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا، فیلمساز با سابقه و خوش‌ذوق سینمای جنگ، طی هفته‌های اخیر یکی از کنجکاوی برانگیزترین فیلم‌های جشنواره و کارنامه حاتمی‌کیا به شمار می‌رفت که از جهات مختلف با فیلم‌های سال‌های اخیر او فرق داشت. این فیلم جلوه‌های ویژه سنگین ندارد، به شخصیت، حادثه یا موضوع سیاسی خاصی مربوط نیست و بازیگران نامدار و پرتعداد هم جلوی دوربینش نرفته‌اند. یک فیلم ساده و باوقار که می‌توانست در عین سادگی به یکی از نقاط عطف کارنامه حاتمی‌کیا تبدیل شود. «خروج» اما،...
نقد فیلم سه کام حبس؛
از سال ۱۳۸۴ و فیلم درخشان «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین»، نام سامان سالور بارها به واسطه فیلم‌های عموما متوسطش شنیده شده و آثارش معمولا واکنش‌های نه چندان مثبت مردم و منتقدان را برانگیخته است. چندی قبل، اعلام فهرست فیلم‌های سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر، این امید را زنده کرد که او با یک اثر سطح بالا به ریل موفقیت بازگردد. تماشای «سه کام حبس» اما، نشان می‌دهد که...
نقد فیلم لباس شخصی؛
پس از یک دوره نسبتا طولانی بی‌توجهی، حالا چند سالی است که وقایع سال‌های اول انقلاب و فعالیت‌های احزاب و جناح‌های مختلف سیاسی -بالاخص حزب توده- به موضوعی جذاب برای فیلمسازان ایرانی تبدیل شده است. در همین راستا و پس از تولید آثار شاخصی مانند «ماجرای نیمروز» محمد حسین مهدویان، جشنواره سی‌وهشتم فجر هم محل نمایش فیلم جدیدی با موضوع حزب توده است که حاصل تلاش یک کارگردان کار اولی در بخش نگاه نو محسوب می‌شود. «لباس شخصی» داستان کشف فعالیت‌های خرابکارانه شبکه اطلاعاتی سری حزب توده در ایران است که...
نقد فیلم روسی ساخته جدید امیرحسین ثقفی؛
فیلم روسی به کارگردانی امیرحسین ثقفی با بازی امیر آقایی، طناز طباطبایی و صابر ابر یک فیلم عاشقانه است که به تراژدی ختم می شود.
امیر حسین ثقفی را عمدتا با فضای متفاوت فیلم‌هایش و تقابل تعمدی او با سنت‌هایی می‌شناسیم که در دوره‌های مختلف در سینمای ایران اصطلاحا مد می‌شوند. آثار ثقفی معمولا از فضاهای شهری و آپارتمانی می‌گریزند و دغدغه‌هایی یکسره متفاوت از مسائل اجتماعی و چالش‌های اخلاقی رایج در سینمای جریان اصلی ایران را پیگیری می‌کنند و معمولا، با توجه ویژه به زیبایی‌های بصری، انتخاب لوکیشن و طراحی صحنه چشمگیر و قدرتمندی هم دارند. از آثار مهم قبلی او...
نگاهی به فیلم مردی بدون سایه؛
فیلم مردی بدون سایه به کارگردانی و نویسندگی علیرضا رئیسیان با حفظ سمت تخصصیش یعنی تهیه کنندگی است. تم داستانی فیلم سوء ظن است که بر پایه تعلیق خیانت پرورش پیدا می کند و تا انتقام پیش می رود.
علیرضا رییسیان کارگردان باتجربه‌ای است که پس از دو فیلم «چهل سالگی» و «دوران عاشقی» سعی کرده فیلم جدیدش را طوری سروشکل بدهد که سومین نسخه از سه‌گانه او محسوب شود؛ سه فیلمی درباره روابط عاطفی آدم‌های میانسال، عشق، خیانت، فراق و وصال. «مردی بدون سایه» فیلم اجتماعی روشنی است که تکلیفش را با خودش مشخص کرده و قرار است...
نقد فیلم اتاق تاریک ساخته سید روح الله حجازی؛
اتاق تاریک پنجمین ساخته سید روح الله حجازی، به لحاظ مضمون و مفاهیم در ادامه سه فیلم پیشین او یعنی زندگی خصوصی آقا و خانم میم ، زندگی مشترک آقای محمودی و بانو و مرگ ماهی قرار می گیرد.
سید روح‌الله حجازی یکی از فیلمسازان جوان سینمای ایران است که آثاری معمولا غیر قابل پیش‌بینی می‌سازد و تصور این‌که او در پروژه بعدی‌اش سراغ چه سوژه‌ای خواهد رفت، تقریبا غیرممکن است. محتوای فیلم‌های حجازی گاهی مثل...
نگاهی به فیلم سال دوم دانشکده من؛
سال دوم دانشکده من، روایت کلیشه‌ای گره خوردن سرنوشت عاطفی و خانوادگی دو دختر دانشجوست؛ که به مسائل تکراری و دستمالی شده‌ای مانند خیانت، اختلاف طبقاتی، اعتیاد، اختلاف نظر جوان‌ها با بزرگترها و... در کنار چند ژست بی‌ربط و شعاری می‌پردازد.
مدتی است که «سال دوم دانشکده من»، فیلم جدید رسول صدرعاملی، کارگردان باسابقه کشورمان، پس از هشت سال دوری، روی پرده سینماها رفته؛ با این حال «سال دوم…»، نه به لحاظ فروش و نه در فضای رسانه‌ای، بازخوردهای مثبتی دریافت نکرده.
ظاهرا صدرعاملی به دنبال این بوده که با جمع کردن یک تیم تولید حرفه‌ای، متشکل از بهترین‌های سینمای ایران در شاخه‌های مختلف، و نیز بر اساس همان الگوی محبوبش در اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد، بازگشت شکوهمندی به سینما داشته باشد. با این همه،...
